Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Ματια... υγρα...

 Ατομα που νομιζες πως ηταν κοντα σου... τα ''βλεπεις'' χιλιομετρα μακρια..εμπιστευεσαι και χανεις αλλη μια φορα.  Νιωθεις πολλα... σκεφτεσαι ακομα περισσοτερα... Χανεσαι στον δρομο... και εισαι ''αγνωστος'' αναμεσα σε αγνωστους...καθως βλεπεις τους αλλους  μαθαινεις...για σενα...!  Ενω γνωριζεις... πως σε ''παιζουν'' να ''παιζεις'' προθυμα το παιχνιδι με τους κανονες των αλλων.Τι γινεται οταν κοιταζεις τις ''φουσκες'' -που και ο πιο ανοητος ξερει πως καποια στιγμη σκανε- και να τις ακολουθεις αβιαστα... Ποσο δυσκολο ειναι να κοιτας μεσα στα ματια... εκει βαθια...και να βλεπεις πραγματα...που το στομα σου δεν μπορει να περιγραψει... αλλα η ''αλμυρα '' των ματιων σου εκφραζει... εκει που δεν μπορεις να σταματησεις τα ματια σου να βλεπουν τα παντα...αλλα ταυτοχρονα... σωπαινεις... ακομα και τις σκεψεις σου... νεκρωνεις το μυαλο σου... και αποφευγεις  την αληθεια...με μανια...  Στην ψυχη σου   κατασταση ακαταστατη  επικρατει... Εισαι παντα μονος... με περισσοτερη οργη... γιατι καθε κραυγη σου γινεται σιωπη...ατελειωτη σιωπη... και  ξεφευγει η θλιψη... με σταγονες μπας και τις δει καποιος... και προσφερει μια αγκαλια... τοσο απλη...αλλα  τοσο δυσκολη να βρεθει...  ενας μικρος θυσαυρος η καθε αληθινη αγκαλια...! Με  ματια παντα υγρα... για να μην ''ξεραθει'' η ψυχη... συνεχισε να κοιτας τον ουρανο... και να το ''σκας'' απο τον κοσμο ....αυτων...!!!